CYMBAL SET

In tegenstelling tot die Alchemy-reeks, die de traditionele smeed-, hamer- en scheertechnieken combineert met de hedendaagse briljante afwerking, kregen we deze keer de Xist-reeks. Hoewel deze reeks wel op de traditionele manier gesmeed wordt, krijgen de cimbalen een modernere behandeling. Daardoor zijn ze vooral zeer geschikt voor modernere genres, maar net als bij de Alchemy’s blijft de Xist-reeks ook zeer betaalbaar. Bij deze reeks kan je kiezen uit de gewone, geschoren versie of een moderne, briljante afwerking. Wij kregen deze keer een omvangrijk pakket van de briljante versie, waar ook de ION-Crashes en ION-China’s bij horen. Maar net zoals bij de Alchemy-reeks zien we hier ook nog groeven (iets minder), maar vooral een vrij intensieve hamering. Dit zijn we niet gewoon in deze prijsklasse, gezien hier bij de concurrenten meestal op wordt bespaard.
De rides zijn verkrijgbaar in 20”-21”-22” en 24” (!), de crashes in 15”-16”-17”-18”-19”-20” en 22” (!), de hihats in 13”-14”-15” en tenslotte nog een 10” Splash. Weer een vrij compleet gamma, maar als we de afmetingen bekijken toch eerder gericht op de stevigere pop- of rockdrummer. De ION Crashes en ION China’s hebben deze keer een heleboel gaten die naar de bel toe oplopen in grootte. Deze keer in de vorm van een zes-armige ster, in plaats van de ying-yang formatie in de Alchemy-reeks. De grootte van de gaten varieert ook volgens de diameter van de cimbalen. Beide zijn verkrijgbaar in 16” en 18”, maar enkel in de Brilliant-afwerking.

We kregen de Rides in 20” en 22” en het valt meteen op hoe groot het verschil is tussen beide: de 20” heeft een droge, maar duidelijk gedefinieerde aanslag. Daaronder bouwt er zeer snel een ondertoon/ruis op, zonder boven een bepaald niveau te komen. Zo blijf je elke stokslag loepzuiver horen. Opvallend is dat de bel niet echt tot z’n recht komt: de klank blijft vrij dun en het volume komt niet echt boven de ondertoon uit. Als je echt begint door te meppen of te crashen op het blad, verliest het cimbaal een beetje de pedalen, en vooral z’n definitie: het is dus een ideale allrounder die gemakkelijk te controleren is. De 22” daarentegen is een monster: hier heb je echt dikke, zware stokken nodig met een dikke tip. Deze Ride is veel onstuimiger en luider. Ga je met de hals van de stok op de boog van het cimbaal crashen, dan krijg je de indruk dat er ieder moment gensters uit kunnen springen (Ik ben echt benieuwd of de 24” dan misschien wel een aardbeving veroorzaakt?). De bel van deze 22” gaat loeihard, maar ook zeer schel: als je alleen speelt is dit zeer pijnlijk voor de oren, maar in een luide rockband snijdt deze bel door al het gitaargeweld. Een aanrader voor de Heavy Rocker, grunger en dergelijke.
Van de hihats hebben we een 13”, 14” en 15” exemplaar, en ook hier merken we grote verschillen volgens de afmetingen. De 13” is vrij licht en moet daarom met relatief lichte stokken bespeeld worden. Ga je een beetje luider spelen, dan voel je al gauw dat ze niet meer gedefinieerd klinken en bij halfopen spelen gaan ze nogal gemakkelijk ongecontroleerd ‘kletteren’. Deze zijn eigenlijk vooral geschikt voor zachtere popmuziek waar veel met brushes of hotrods wordt gespeeld. De 14” daarentegen is van alle markten thuis: druk je het pedaal stevig in, dan klinkt hij zeer droog en gedefinieerd, maar bij normale druk klinkt hij mooi vol, met een breed dynamisch bereik. Deze 14” volgt elke nuance, of je nu zacht of luid speelt. Maar ga je half open stevig doorspelen, dan neemt het volume ook wel enorm toe. Vervolgens hebben we de 15”: als je hem vastpakt, valt het gewicht nogal mee, maar bij het monteren van het bovenste cimbaal voel je de veer van het statief toch wel worstelen met een dergelijke mastodont. Hier is het onmogelijk om een droog geluid te krijgen: elke tik wordt steevast gevolgd door een ‘ss’. Ja, niet één ‘s’ maar twee, en bij luider spelen zelfs drie of vier. Ga je écht doorspelen, dan krijgen we hetzelfde verhaal als bij de 22” Ride: zeer onstuimig en bij halfopen spelen gaat het loeihard. Oppassen voor de oren!

Bij de crashes testten we de reeks van 15” tot en met 18”. De 15” klinkt al vol en ‘vettig’, ideaal voor pop en rock. Dat volle neemt nog toe naarmate de diameter groter wordt. Opvallend is dat alle crashes zeer snel reageren, zelfs bij stiller spelen. Toch is vooral de sound zeer evenwichtig: laag, mid en hoog zijn zeer goed gedoseerd, ook bij luid spelen (en dan gaat het ook weer écht luid!). Vooral het hoog is zeer efficiënt en niet te penetrant. Ideaal om tegen gitaarversterkers en andere op te boksen. Jammer dat we de 20” en 22” Crash niet konden testen…
De 10” Splash voelt vrij dik en stevig aan en we verwachtten ons dan ook aan de aanslag van een splash, onmiddellijk gevolgd door een gong-achtige nagalm. Niets daarvan: hier wordt een fijne, transparante splash-sound met een stevig volume voortgebracht. Ik vermoed dat menig rockdrummer blij zal zijn met de sound én vooral de stevigheid van deze Splash.
De ION Crashes hebben in deze Xist-reeks enorm veel gaten, waardoor er, bij manier van spreken, nog maar weinig cimbaal over blijft. Al het laag (het volle en ‘vettige’) is verdwenen en je krijgt dan een soort ‘ksssh’-geluid. Dit is deze keer, in tegenstelling tot de Alchemy ION, geen soort crash, maar eerder een nieuw geluid; een effectcimbaal. Bij de ION China’s hebben de gaten minder effect op de klank omdat ze enkel op de boog van het cimbaal zijn aangebracht en niet op de vrij breed omgebogen rand. De 18” klinkt eerder zoals een gewone China, maar hier kom je ook weer niet vooruit met te lichte stokken. De 16” daarentegen is enorm enthousiast en knalt bij de minste aanraking: beide ION China’s (16” en 18”) gaan oorverdovend hard, maar de 16” toch nog net iets luider en enthousiaster.
In ons testpakket zat de Xist Brilliant Set (IXS4), bestaande uit een 14” Hihat, 16” en 18” Crash, 20” Ride én een gratis cimbaalkoffer. Deze laatste is een eenvoudige maar efficiënte  hardcase, met speciale doekjes om tussen de cimbalen te steken. Het enige minpuntje is dat er geen 22” cimbaal in deze koffer past, maar je hebt dan ook een set met een 20” Ride gekocht.

Net als bij test van de Alchemy worden we hier bij de Xist-reeks weer verrast door de prijs: deze reeks is nóg goedkoper, alhoewel ze qua positionering ook in de middenklasse zit.
Hihats kosten (exclusief BTW) tussen de € 172 voor een 13” en € 210 voor de 15”, rides van € 183 voor de 20” en € 252 voor de 24”, crashes van € 110 voor de 15” tot € 226 voor de 22”. De 10”Splash kost € 70 , terwijl de ION crashes € 115 voor de 16” en € 140 voor de 18” moeten kosten, en de ION Chinas zijn van jou voor € 126 (16”) of € 161 (18”), nog steeds exclusief BTW. De Xist Set wordt verkocht voor € 467 (IXS4) of € 398 (IXS3: 14”Hihat, 16”Crash, 20”Ride + koffer), ook zonder BTW. Deze prijzen gelden zowel voor de Traditional als de Brilliant afwerking. Opnieuw zeer competitieve prijzen voor hetgeen je krijgt.

Een cimbalenreeks met dergelijke looks en een stevige sound aan een zeer budgetvriendelijke prijs aanbieden, is toch wel een krachttoer. Vooral de evenwichtige sound van de Crashes, de sound en stevigheid van de Splash en het enthousiasme van de ION China’s hebben een zware indruk gemaakt. Voeg daar de bijna belachelijke prijs aan toe en Xist wint met K.O. Toch moet je goed opletten als je binnen deze Xist-reeks een hihat of ride wil aanschaffen: elke diameter heeft zo zijn eigen karaktertrekken die dermate verschillen van een maatje kleiner of groter. Binnen deze reeks mag je pas een keuze maken als je eerst goed hebt nagedacht over welke je sound je wil, passend binnen de muziekstijl die je speelt. Eerst grondig testen dus! Eens je de juiste keuze hebt gemaakt, zullen deze Xist-cimbalen hun geld meer dan waard zijn.