gepubliceerd in
Marshall MF350 Mode Four
Guitar 13-01-2004
Met al het digitale geweld dat tegenwoordig op de markt is zou je haast vergeten dat er ook nog analoge versterkers gemaakt worden. De firma Marshall hoeft al lang niet meer voorgesteld te worden maar over de nieuwe Mode Four valt wel één en ander te vertellen. De Mode Four kwam er als antwoord op de vraag van een nieuwe generatie gitaristen die nood had aan een versterker die meer gain kan ophoesten en die de lage frequenties van 7-string gitaren, baritone gitaren of detunede 6-string gitaren aankan. Een versterker voor nu-metal gitaristen dus... Wij hebben hem voor u getest...Concept
De Mode Four is van het type stack, of zeg maar ‘head' en ‘speaker' op elkaar gestapeld, en is verkrijgbaar als halfstack of als fullstack (resp. 1 of 2 cabinets). Wij hebben de halfstack getest met een MF400A speaker waarvan de impedantie 8 ohm is. Zo geeft de Mode Four zijn volle 350 watt. De naam van deze versterker laat weinig aan de verbeelding over. Mode Four. Het gaat om een vierkanaalversterker. De voorversterker werkt met lampen en de eindtrap is een 350watt transistorversterker. Deze configuratie wordt ook wel "hybride" genoemd.
Toen ik deze versterker ging ophalen was de fraaie afwerking het eerste wat me opviel. Van ver ziet hij er niet echt anders uit dan wat we gewoon zijn van Marshall, maar eens je wat nadert valt het metalen logo, dat het wit plastieken vervangt, al onmiddellijk op. Ook op de bijhorende speakerkast werd het metalen Marshall embleem aangebracht en hier werd de traditionele witte rand vervangen door een metalen. Deze afwerking doet al direct vermoeden dat we te maken hebben met een versterker voor zware jongens.
De handleiding van een traditionele versterker is meestal nogal beknopt. Bij de Mode Four konden we echter vaststellen dat we er een vrij uitgebreide handleiding bijkregen (11 bladzijden). Deze is erg compleet en ook vrij duidelijk. Enkel het lettertype mocht iets groter. Achteraan vind je ook een handig overzicht van verschillende settings voor de Mode Four. Zo toont men je grafisch hoe je de knopjes moet draaien om bv. classic metal, extreme detuned of hotrodded JCM800 klanken uit je MF350 te toveren. Andere klanken zijn ook: Plexi Clean, dynamic blues solo, extreme trash, smooth shred, enz.
Op de bijgeleverde footswitch staan zes drukknoppen. Van links naar rechts: clean, crunch, OD 1, OD 2, solo level en reverb. De kabel van de footswitch is bruikbaar maar zal met zijn 4m toch kort zijn bij gebruik op grotere podia. De speakerkast (niet bijgeleverd) is vergelijkbaar met een gewone 4x12 kast. Ze is gewoon iets hoger waardoor de inhoud groter wordt. Ook dat draagt bij tot de extra basfrequenties van 7-string en andere laag gestemde gitaren. De achterzijde is gesloten. Indien je al een Marshall speakerkast staan hebt kan je deze ook gebruiken voor de Mode Four. Je hoeft dus niet persé onmiddellijk de MF speaker erbij te kopen. Ik heb hem bv. geprobeerd met mijn 1960A. De klank van de 1960A kast was iets minder bassig maar dit kon dan weer gecompenseerd worden door de basregeling gewoon iets verder te draaien. De beste resultaten bekom je echter wel met een MF speakerkast, vooral dan wanneer je echt op zoek bent naar een klank met veel buik voor bv. je 7-string gitaar.
Met een Marshall stack scoor je natuurlijk altijd goed, tenzij je in een kamermuziek ensemble gaat meespelen. Marshall heeft al altijd een stevige reputatie gehad bij metalgitaristen en met de Mode Four doen ze hun naam dan ook alle eer aan.
De versterker zelf is gemonteerd op een metalen chassis. Deze is dan weer ondergebracht in een houten behuizing. Zowel de head als de speakerkast zijn uit 40mm dikke multiplex vervaardigd. Aan de hoeken zijn de planken aan elkaar gezet met een vertandde verbinding. Onder de speakerkast zitten wieltjes bevestigd die het over en weer gesleur van de kast een pak gemakkelijker maken.
Ik zei het al, deze versterker oogt erg mooi. De behuizing is gebaseerd op de traditionele Marshall look: zwarte simili voor head en kabinet met het Marshall logo in het midden van het front. De grill van de head is uit metaal vervaardigd waarin langwerpige ovalen gaatjes werden aangebracht. Deze zijn zodanig gerangschikt dat ze samen een V vormen. Het Mode Four logo staat daar keurig onder. Het metalen Marshall logo zit op de grill bevestigd. Het geheel is smaakvol, mooi afgewerkt en ziet er ook erg robuust uit.
Bedieningspaneel
Als we het frontpaneel onder de loep nemen zien we duidelijk twee gedeeltes. Amp 1 en Amp 2. Ik hoor jullie al denken: "twee versterkers?" Inderdaad. Amp 1 is de klassieke Marshall met een clean- en een distortionkanaal. Hiermee ga je van uiterst clean via een mooie crunch tot de high gain die de nostalgie van de jaren tachtig weer aanwakkert. Amp 2 is de nu-metal versterker met twee verschillende distortion presets, OD 1 en OD 2. Het maffe is nu dat wanneer je op Amp 2 schakelt, de eindtrap zich aanpast aan het versterken van lage frequenties. En dat doet hij wel degelijk, geloof me. Bassisten onder ons, begin maar te beven, jullie worden bijna overbodig als de gitarist in je groep met een Mode Four binnenstapt...
Links hebben we Amp 1 met respectievelijk de knoppen voor gain, volume, reverb, effect-level, bass, middle en treble. Tussen de laatste twee bevindt zich een kleine drukknop met de naam "scoop". Hiermee haal je een pak van je middengebied weg om meer metal te gaan klinken. Deze knop had evengoed "trash" kunnen heten. Uiterst links zijn nog twee drukknoppen te vinden: clean en crunch. Hiermee kies je welk kanaal je gebruikt.
Op de rechter helft van het frontpaneel vind je Amp 2 met dezelfde knoppen als Amp 1. Clean en Crunch heten nu wel OD 1 en OD 2. De scoop knop is ook hier aanwezig. Er is wel nog een extra draaiknop: tone matrix. Dit is een drie standen schakelaar waarmee je het midden gebied lichtjes kan wijzigen. Bij stand 1 krijg je meer hoogmid, bij stand drie meer laagmid en stand 2 ligt daar ergens tussenin. In het midden vind je nog de mastercontrols met van links naar rechts resonance, presence, solo level en master level. Midden deze vier staat ook nog een handig mute knopje. Dit is er om je gitaar te stemmen zonder het publiek of je bandleden te storen, maar het kan even goed dienen om bv. je gitaarkabel uit te trekken zonder een zware plof in je luidspreker te veroorzaken. Als je de Mode Four voor het eerst aanzet valt het geluid van de twee koelventilators onmiddellijk op. Zij beschermen de eindtrap tegen oververhitting. Het is even wennen aan het gezoem als je in een stille ruimte staat, maar dit geluid, dat doet denken aan een draaiende PC, is niet meer te horen van zodra je de snaren van je gitaar aanslaat. Nadeel is natuurlijk dat je bij opnames in een studioruimte, een lange speakerkabel moet voorzien zodat je de head in een aparte ruimte kan plaatsen, anders staat het gezoem van de coolfans mee op je gitaarpartij.
Op de achterzijde van de Mode Four zijn de aansluitingen voor footswitch, effectloop en speakers te vinden. Je merkt er naast een uitgang voor je stembak ook een line output (zowel jack als XLR), waarmee je rechtstreeks op de P.A. of op de opname-unit kan inpluggen. De line out klinkt verrassend goed maar heeft toch nog dat typische D.I. randje. Voor een studio opname zal dat niet volstaan maar voor live toepassingen op P.A. kan dat best functioneren. Toch zal het resultaat met een microfoon nog stukken beter zijn, omdat je dan ook het geluid van de speaker meeneemt.
De speakerjacks geven je de keuze tussen 2x16 ohm, 1x16 ohm of 1x8 ohm. Hierbij produceert de Mode Four respectievelijk 350 Watt, 235 Watt en weer 350 Watt. De MF speakerkasten zijn leverbaar als 16 Ohm – MF280 – of als 8 Ohm – MF 400). Je kan dus zowel opteren voor volledig vermogen (350 Watt) met één of twee kasten, of lager vermogen (235 Watt) met één kast. Waar dit laatste goed voor is? Wel, je kan er dan later nog een tweede kast bijplaatsen om je set tot een fullstack uit te breiden. Je kan m.a.w. de investering spreiden.
Clean: Een bijzonder goed clean geluid met mooie ronde bassen en mooi verdeelde midden- en hooggebieden. Het cleangeluid is mooi helder en zeer dynamisch en wanneer je de gain tussen 7 en 10 draait krijg je'r een lekker vuil randje aan..
Crunch: Waar het clean kanaal stopt neemt het crunch kanaal over. Van een vette clean, via een mooie blues crunch naar heavy lead. Bij gain settings van 2 tot 4 krijg je een mooie bluesy overdrive. Eens je die gainknop verder zwaait krijg je een distortion geluid à la Van Halen of Iron Maiden.
OD 1: Deze klank heeft mij het minst overtuigd. Door het feit dat je met de zelfde EQ werkt als die van OD 2 is er weinig klankverschil met deze laatste. OD 1 is een high gain kanaal maar heeft net iets minder gain dan OD 2. De klank van dit kanaal is nogal compact en zal dan ook beter dienen voor zware ritme klanken.
OD 2: Ook hier hebben we te maken met een high gain kanaal. Dit kanaal klinkt wel opener en oprechter. Je krijgt meer sustain en ook de hoge tonen worden mooi versterkt. De Mode Four is ook omwille van dit kanaal gebouwd. Deze klank scoort dan ook veel beter. Speel op dit kanaal met een 7-string en je weet gewoon niet wat je hoort! Ronduit geweldig!
Dynamiek: Zoals eerder gezegd zou de dynamiek nog iets verbeterd kunnen worden door de transistor eindtrap te vervangen door een lampen eindtrap, maar desondanks verdient deze versterker toch een grote onderscheiding voor z'n enorme dynamiek, die hij aan de 350watt eindtrap dankt.
De tone matrix is vrij subtiel maar doet toch behoorlijk zijn werk. Je accentueert er een bepaalde middenfrequentie mee en je middentoonregeling blijft interactief met de bass en treble. De resonance is een fijnregeling voor de lage tonen, een beetje als een loudness op je hifi-keten. De presence is een fijnregeling voor de hooge tonen. Met de solo level bepaal je het volumeverschil tussen je ritmeklank en je soloklank. En de master, wel dat is het gaspedaal. Niet het gaspedaal van een 2 pk-tje maar wel dat van een Ferrari! Deze versterker gaat echt loeihard. Oordoppeeeeen!!! Omdat ik geen 7-string voor handen had heb ik dan maar mijn 6-string verstemd. Eerst drop-D. Hmm, lekker vettig. Alles een toontje lager? OK, de ramen beginnen hier te daveren. Nog een toon lager stemmen? (C-F-Bb-Eb-G-C) En toen kwam mijn buurman kloppen om te zeggen dat er een bloempot van zijn kast gedaverd was...
←→ALGEMEEN
ConceptDe Mode Four is van het type stack, of zeg maar ‘head' en ‘speaker' op elkaar gestapeld, en is verkrijgbaar als halfstack of als fullstack (resp. 1 of 2 cabinets). Wij hebben de halfstack getest met een MF400A speaker waarvan de impedantie 8 ohm is. Zo geeft de Mode Four zijn volle 350 watt. De naam van deze versterker laat weinig aan de verbeelding over. Mode Four. Het gaat om een vierkanaalversterker. De voorversterker werkt met lampen en de eindtrap is een 350watt transistorversterker. Deze configuratie wordt ook wel "hybride" genoemd.
Vormgeving
Toen ik deze versterker ging ophalen was de fraaie afwerking het eerste wat me opviel. Van ver ziet hij er niet echt anders uit dan wat we gewoon zijn van Marshall, maar eens je wat nadert valt het metalen logo, dat het wit plastieken vervangt, al onmiddellijk op. Ook op de bijhorende speakerkast werd het metalen Marshall embleem aangebracht en hier werd de traditionele witte rand vervangen door een metalen. Deze afwerking doet al direct vermoeden dat we te maken hebben met een versterker voor zware jongens.
Handleiding
De handleiding van een traditionele versterker is meestal nogal beknopt. Bij de Mode Four konden we echter vaststellen dat we er een vrij uitgebreide handleiding bijkregen (11 bladzijden). Deze is erg compleet en ook vrij duidelijk. Enkel het lettertype mocht iets groter. Achteraan vind je ook een handig overzicht van verschillende settings voor de Mode Four. Zo toont men je grafisch hoe je de knopjes moet draaien om bv. classic metal, extreme detuned of hotrodded JCM800 klanken uit je MF350 te toveren. Andere klanken zijn ook: Plexi Clean, dynamic blues solo, extreme trash, smooth shred, enz.
Toebehoren/Opties
Op de bijgeleverde footswitch staan zes drukknoppen. Van links naar rechts: clean, crunch, OD 1, OD 2, solo level en reverb. De kabel van de footswitch is bruikbaar maar zal met zijn 4m toch kort zijn bij gebruik op grotere podia. De speakerkast (niet bijgeleverd) is vergelijkbaar met een gewone 4x12 kast. Ze is gewoon iets hoger waardoor de inhoud groter wordt. Ook dat draagt bij tot de extra basfrequenties van 7-string en andere laag gestemde gitaren. De achterzijde is gesloten. Indien je al een Marshall speakerkast staan hebt kan je deze ook gebruiken voor de Mode Four. Je hoeft dus niet persé onmiddellijk de MF speaker erbij te kopen. Ik heb hem bv. geprobeerd met mijn 1960A. De klank van de 1960A kast was iets minder bassig maar dit kon dan weer gecompenseerd worden door de basregeling gewoon iets verder te draaien. De beste resultaten bekom je echter wel met een MF speakerkast, vooral dan wanneer je echt op zoek bent naar een klank met veel buik voor bv. je 7-string gitaar.
Imago
Met een Marshall stack scoor je natuurlijk altijd goed, tenzij je in een kamermuziek ensemble gaat meespelen. Marshall heeft al altijd een stevige reputatie gehad bij metalgitaristen en met de Mode Four doen ze hun naam dan ook alle eer aan.
BOUW
Constructiewijze
De versterker zelf is gemonteerd op een metalen chassis. Deze is dan weer ondergebracht in een houten behuizing. Zowel de head als de speakerkast zijn uit 40mm dikke multiplex vervaardigd. Aan de hoeken zijn de planken aan elkaar gezet met een vertandde verbinding. Onder de speakerkast zitten wieltjes bevestigd die het over en weer gesleur van de kast een pak gemakkelijker maken.
Design en afwerking
Ik zei het al, deze versterker oogt erg mooi. De behuizing is gebaseerd op de traditionele Marshall look: zwarte simili voor head en kabinet met het Marshall logo in het midden van het front. De grill van de head is uit metaal vervaardigd waarin langwerpige ovalen gaatjes werden aangebracht. Deze zijn zodanig gerangschikt dat ze samen een V vormen. Het Mode Four logo staat daar keurig onder. Het metalen Marshall logo zit op de grill bevestigd. Het geheel is smaakvol, mooi afgewerkt en ziet er ook erg robuust uit.
MOGELIJKHEDEN
BedieningspaneelAls we het frontpaneel onder de loep nemen zien we duidelijk twee gedeeltes. Amp 1 en Amp 2. Ik hoor jullie al denken: "twee versterkers?" Inderdaad. Amp 1 is de klassieke Marshall met een clean- en een distortionkanaal. Hiermee ga je van uiterst clean via een mooie crunch tot de high gain die de nostalgie van de jaren tachtig weer aanwakkert. Amp 2 is de nu-metal versterker met twee verschillende distortion presets, OD 1 en OD 2. Het maffe is nu dat wanneer je op Amp 2 schakelt, de eindtrap zich aanpast aan het versterken van lage frequenties. En dat doet hij wel degelijk, geloof me. Bassisten onder ons, begin maar te beven, jullie worden bijna overbodig als de gitarist in je groep met een Mode Four binnenstapt...
Links hebben we Amp 1 met respectievelijk de knoppen voor gain, volume, reverb, effect-level, bass, middle en treble. Tussen de laatste twee bevindt zich een kleine drukknop met de naam "scoop". Hiermee haal je een pak van je middengebied weg om meer metal te gaan klinken. Deze knop had evengoed "trash" kunnen heten. Uiterst links zijn nog twee drukknoppen te vinden: clean en crunch. Hiermee kies je welk kanaal je gebruikt.
Op de rechter helft van het frontpaneel vind je Amp 2 met dezelfde knoppen als Amp 1. Clean en Crunch heten nu wel OD 1 en OD 2. De scoop knop is ook hier aanwezig. Er is wel nog een extra draaiknop: tone matrix. Dit is een drie standen schakelaar waarmee je het midden gebied lichtjes kan wijzigen. Bij stand 1 krijg je meer hoogmid, bij stand drie meer laagmid en stand 2 ligt daar ergens tussenin. In het midden vind je nog de mastercontrols met van links naar rechts resonance, presence, solo level en master level. Midden deze vier staat ook nog een handig mute knopje. Dit is er om je gitaar te stemmen zonder het publiek of je bandleden te storen, maar het kan even goed dienen om bv. je gitaarkabel uit te trekken zonder een zware plof in je luidspreker te veroorzaken. Als je de Mode Four voor het eerst aanzet valt het geluid van de twee koelventilators onmiddellijk op. Zij beschermen de eindtrap tegen oververhitting. Het is even wennen aan het gezoem als je in een stille ruimte staat, maar dit geluid, dat doet denken aan een draaiende PC, is niet meer te horen van zodra je de snaren van je gitaar aanslaat. Nadeel is natuurlijk dat je bij opnames in een studioruimte, een lange speakerkabel moet voorzien zodat je de head in een aparte ruimte kan plaatsen, anders staat het gezoem van de coolfans mee op je gitaarpartij.
Aansluitingen
Op de achterzijde van de Mode Four zijn de aansluitingen voor footswitch, effectloop en speakers te vinden. Je merkt er naast een uitgang voor je stembak ook een line output (zowel jack als XLR), waarmee je rechtstreeks op de P.A. of op de opname-unit kan inpluggen. De line out klinkt verrassend goed maar heeft toch nog dat typische D.I. randje. Voor een studio opname zal dat niet volstaan maar voor live toepassingen op P.A. kan dat best functioneren. Toch zal het resultaat met een microfoon nog stukken beter zijn, omdat je dan ook het geluid van de speaker meeneemt.
De speakerjacks geven je de keuze tussen 2x16 ohm, 1x16 ohm of 1x8 ohm. Hierbij produceert de Mode Four respectievelijk 350 Watt, 235 Watt en weer 350 Watt. De MF speakerkasten zijn leverbaar als 16 Ohm – MF280 – of als 8 Ohm – MF 400). Je kan dus zowel opteren voor volledig vermogen (350 Watt) met één of twee kasten, of lager vermogen (235 Watt) met één kast. Waar dit laatste goed voor is? Wel, je kan er dan later nog een tweede kast bijplaatsen om je set tot een fullstack uit te breiden. Je kan m.a.w. de investering spreiden.
KLANKKWALITEIT
De eindtrap werkt met transistoren en levert 350watt. Er is ook aan gewerkt om de definitie en dynamiek te verbeteren. Toch was een lampen eindtrap nog beter geweest. Dit zou echter wel de prijs ongunstig beïnvloeden. Het resultaat is dat alle klanken een typische transistor klank meedragen, zoals dat destijds ook bij de valvestates het geval was. Let wel, zoals gezegd, er is aan gewerkt en de verbeteringen zijn echt opmerkelijk. Ook de gigantische headroom van 350 watt zal hier zeker voor iets tussen zitten. En eens je in groep speelt verzuipen deze details meestal toch in het geheel. Ik heb trouwens deze Mode Four ook meegenomen naar een repetitie, waar ik zelfs nog aangenaam verast werd. Ook de andere groepsleden vonden hem aardig goed klinken. Bij alle distortion klanken wordt wel degelijk die typische Marshall klankkleur bekomen. En zo moest ik nogmaals vaststellen: thuis kan een instrument toch nog anders klinken dan in groepsverband. En het gezegde "Over smaken en kleuren valt niet te twisten" wordt ook hier nogmaals bevestigd. Maar laten we nu de verschillende klankkleuren even overlopen.
Clean: Een bijzonder goed clean geluid met mooie ronde bassen en mooi verdeelde midden- en hooggebieden. Het cleangeluid is mooi helder en zeer dynamisch en wanneer je de gain tussen 7 en 10 draait krijg je'r een lekker vuil randje aan..
Crunch: Waar het clean kanaal stopt neemt het crunch kanaal over. Van een vette clean, via een mooie blues crunch naar heavy lead. Bij gain settings van 2 tot 4 krijg je een mooie bluesy overdrive. Eens je die gainknop verder zwaait krijg je een distortion geluid à la Van Halen of Iron Maiden.
OD 1: Deze klank heeft mij het minst overtuigd. Door het feit dat je met de zelfde EQ werkt als die van OD 2 is er weinig klankverschil met deze laatste. OD 1 is een high gain kanaal maar heeft net iets minder gain dan OD 2. De klank van dit kanaal is nogal compact en zal dan ook beter dienen voor zware ritme klanken.
OD 2: Ook hier hebben we te maken met een high gain kanaal. Dit kanaal klinkt wel opener en oprechter. Je krijgt meer sustain en ook de hoge tonen worden mooi versterkt. De Mode Four is ook omwille van dit kanaal gebouwd. Deze klank scoort dan ook veel beter. Speel op dit kanaal met een 7-string en je weet gewoon niet wat je hoort! Ronduit geweldig!
Dynamiek: Zoals eerder gezegd zou de dynamiek nog iets verbeterd kunnen worden door de transistor eindtrap te vervangen door een lampen eindtrap, maar desondanks verdient deze versterker toch een grote onderscheiding voor z'n enorme dynamiek, die hij aan de 350watt eindtrap dankt.
De tone matrix is vrij subtiel maar doet toch behoorlijk zijn werk. Je accentueert er een bepaalde middenfrequentie mee en je middentoonregeling blijft interactief met de bass en treble. De resonance is een fijnregeling voor de lage tonen, een beetje als een loudness op je hifi-keten. De presence is een fijnregeling voor de hooge tonen. Met de solo level bepaal je het volumeverschil tussen je ritmeklank en je soloklank. En de master, wel dat is het gaspedaal. Niet het gaspedaal van een 2 pk-tje maar wel dat van een Ferrari! Deze versterker gaat echt loeihard. Oordoppeeeeen!!! Omdat ik geen 7-string voor handen had heb ik dan maar mijn 6-string verstemd. Eerst drop-D. Hmm, lekker vettig. Alles een toontje lager? OK, de ramen beginnen hier te daveren. Nog een toon lager stemmen? (C-F-Bb-Eb-G-C) En toen kwam mijn buurman kloppen om te zeggen dat er een bloempot van zijn kast gedaverd was...
BUDGET
In vergelijking met een goede buizenbak betaal je voor de Mode Four weinig geld. (Head: straatprijs ca. 1190 Euro, bijpassende klankkast ca 990 Euro.) En de verhouding tussen prijs en klankkwaliteit zit al helemaal goed. Toch stel ik mij de vraag of een echte purist niet liever iets meer betaalt voor een all-tube systeem. Misschien een idee voor een extra bijkomend type, een soort "Super"-Mode Four?
BESLUIT
Waar de Marshall-klanten naar vroegen, hebben ze ook gekregen: een perfecte versterker voor nu-metal en andere "ijzersterke" muziekgenres. Alleen misschien wat jammer dat de eindtrap niet met lampen is uitgerust. Maar dat zou dan waarschijnlijk de prijs negatief beïnvloeden. In alle geval krijg je echt wel waar voor je geld met deze MF350: een robuust gebouwde, mooi afgewerkte en excellent klinkende versterker, zoals we dit van Marshall gewend zijn, hier in een systeem waarmee je qua klankkleur en volume alle heavy rock stijlen moeiteloos aankunt. Als je de Mode Four in huis haalt moet je je geen zorgen meer maken. Gain en decibels op overschot! Het Marshall imago krijg je'r gratis bovenop. En de onverwacht goeie clean klank eveneens. Een verrassend veelzijdige versterker!
PRO & CONTRA
| PRO | CONTRA |
|
|
SPECIFICATIES
sitemap