Deze maand bespreken we een solidbody electric die binnen het budget van de beginnende gitarist valt. Voor beginners zal het onder andere van de eerste gitaar afhangen of ze het lange leerproces zullen volhouden. Nogal wat leerlingen verzuchten wel eens dat ze toch nooit zullen kunnen spelen omdat het veel te lastig is, dat hun handen niet gemaakt zijn om gitaar te spelen,  of dat barré-akkoorden niet aan hen besteed zijn, en ga zo maar door. Dikwijls is de oorzaak van die frustratie gewoon een slecht instrument, of soms ook een slecht afgesteld instrument. De beginnende gitarist zal er veel aan hebben dat een gitaar gemakkelijk te bespelen valt. Ik kan je alvast vertellen dat de Ibanez SA 120 aan die eis voldoet. Lees verder voor een uitgebreide test.


ALGEMEEN

CONCEPT

Wanneer we de gitaar aansluiten worden we verwelkomd door een mooie, warme klank. Ter info, ik speel op de neckpickup en met een cleane klank. Na enkele vertrouwde deuntjes valt mij al snel op dat deze gitaar echt leuk is om te bespelen. Had ik de prijs van deze gitaar niet geweten dan had ik ze zeker dubbel zo duur geschat. De andere pickupstanden brengen wat we verwachten. Positie twee klinkt een beetje als een necksingle coil en je kan er behoorlijk mee funcken of bluesen. Positie drie klinkt wat agressiever dan de neckpickup, maar behoudt toch ook een dosis warmte. De middentonen worden wel wat geaccentueerd. Bij positie vier krijgen we een dun Mark Knopfler geluid en bij positie vijf krijgen we de bridgehumbucker met zijn scherpe agressieve klank. Dit moet je wel weten over de volumeregeling : als je deze terugdraait verlies je ook wat hoge tonen. Je sound veranderd dus lichtjes. Niets om van wakker te liggen, gezien de aantrekkelijke prijs van dit instrument. De toonregeling vraagt de nodige voorzichtigheid. Wanneer je deze helemaal op nul draait heb je natuurlijk een doffer geluid, dat is volkomen normaal. Op het moment dat je hem een klein beetje opendraait krijg je in één slag een pak hoge tonen erbij. Eens je een kwartdraai gedaan hebt is de rest van de koers van deze potmeter zeer geleidelijk. Dit is eerder een detail, waarvan je bij de meeste budgetgitaren veel meer hinder zal ondervinden.

Door de aanwezigheid van twee humbuckers zal deze gitaar het best geschikt zijn voor rock, of zeg maar het zwaardere genre. Met een tegenfase schakeling van een humbucker kan je de sound van een single coil wel benaderen, maar niet evenaren. Qua inzetbaarheid zou ik deze gitaar vooral voor bluesrock, rock en metal gebruiken (en aanverwante stijlen natuurlijk).