"We hebben in taal de beschikking over een aantal klinkers en medeklinkers. Wanneer we een parallel zouden trekken naar de muziek, plaatsen we de medeklinker bij het begin van de klank, bv. vanaf het ogenblik dat het plectrum van de gitarist de snaar raakt, ze onder spanning brengt en erlangs glijdt, tot het moment dat het de snaar lost. Vanaf dat ogenblik zal de snaar vrij trillen en kunnen we dit aanzien als "de klinker". We zijn dan ook geneigd te denken dat de klinkers veel langer duren dan de medeklinkers. Gaan we echter naar taal luisteren, en ons echt concentreren op de werkelijke duur van klinkers en medeklinkers, dan zal het je wellicht verbazen hoeveel tijd de medeklinkers wel niet in beslag nemen - heel wat meer dan je zou verwachten. Sommige medeklinkers doen de klank starten met een een soort klik (p, k, t...), andere zullen de klank geleidelijk introduceren, bijna als het openschuiven van een fader op een mengtafel (n, m, w...). Sommige zullen een klank zacht doen uitdeinen, andere zullen hem abrupt doen stoppen, weer andere laten hem afgleiden. Er zijn sissende, wrijvende, schurende, fluitende, enz... medeklinkers."