acoustic GUITAR

Concept
Qua concept zien we voor deze gitaren niets vernieuwends. Het idee is om de beproefde kwaliteit van de (moderne) Tanglewood bouwprocessen over te zetten naar modellen die geïnspireerd zijn op de vintage oervoorbeelden van de akoestische gitaar. Men trekt dit concept door op alle niveaus: laklaag, afwerking, gekozen materialen en de aanwezige afmetingen. In het geval van onze testmodellen gaat het ook nog eens over het oerconcept qua bodyvorm, namelijk de dreadnought.
 

Toebehoren/Opties
Beide gitaren worden geleverd in een kartonnen doos, zonder draagtas of koffer. We kunnen er echter al vanuit gaan dat de prijsklasse van deze instrumenten dit wel zal verklaren. Bij goedkopere instrumenten is dit doorgaans niet aanwezig. Verder krijgen we het standaard kleine gereedschap mee, en wat informatie over het merk en de meegeleverde snaren (Elixir!).
 

Imago
Tanglewood is al een tijdje een speler op de gitaarmarkt, maar toch is het nog een relatief jong bedrijf. En daarmee bedoelen we dat het bedrijf nog geen 25 jaar aan de gang is. Het heeft inmiddels wel een goede reputatie opgebouwd, maar dan uitsluitend in het sub-1000 euro segment. Tanglewood kiest er immers voor vooral het bouwen van goedkopere gitaren tot het uiterste te drijven, en stapt niet over naar extreem dure modellen.
 

Afwerking
Het oog voor detail van Tanglewood is dan ook meteen duidelijk: de gitaren zijn zeer netjes afgewerkt, zonder onzuiverheden in de laklaag, lijmresten rond de hals of losse onderdelen. Wat ook meteen opvalt, is hoe men door eenvoudige details in de afwerking ook het vintage karakter van de modellen weet te onderstrepen. Zo staat de AN-prefix in de naam voor Antique Natural, wat wil zeggen dat de top van de alle gitaren is afgewerkt in een lichtjes donkere amber-kleur. Dit voornamelijk om het gevoel van een oude gitaartop naar voor te schuiven. Tot zover is het dus allemaal veelbelovend!
 

Garantie
1 jaar onder de gekende en alom geldende condities.

Kop/Hals
De kop en de hals van beide modellen bestaan uit een enkel stuk mahonie. We kunnen nergens extra constructielijnen vinden rond de stemkop, en dat bevestigt dan ook meteen de info die we van Tanglewood meekregen. Het enige extra onderdeel dat aan de hals wordt vastgekleefd is de nekhiel. Op deze nekhiel vinden we trouwens een zeer interessant detail, namelijk een straphouder! Jawel, beide Tanglewoods worden geleverd met 2 straphouders, zodat je je riem niet met een veter rond de stemkop moet vastmaken. Hoe logisch de aanwezigheid van 2 straphouders mij ook lijkt, het is nog steeds jammer te moeten vaststellen dat dit eerder een uitzondering is dan de vaste regel! Wat we zeker wel even moeten vermelden bij de halsconstructie: men heeft gekozen voor de vintage maten Dat wil zeggen: een stevige, dikke hals met daar bovenop ook nog eens een licht V-profiel. Hier is op zich niets mis mee, maar deze keuze zal zowel verwoede voor- als tegenstanders kennen. Probeer de hals eerst uit voor je de gitaar koopt, dit soort hals ligt je volledig of totaal niet. Verder is de stemkop voorzien van een overlay uit rosewood, wat netjes bij de toets past. Achteraan de hals, bij de overgang van de hals naar de stemkop, vinden we een eerste vintage kenmerk, namelijk de diamantvormige velute. We ronden dit stukje af met de vermelding van het ingelegde Tanglewood-logo uit parelmoer.
 

Toets
De toets is gemaakt uit rosewood, en in beide gevallen gaat het om een strook hout met een mooie gelijke kleur. Beide gitaren zijn voorzien van 20 netjes afgewerkte frets en een topkam uit been (jawel, het echte oude spul!). De positiemarkeringen op de hals zijn mini-dots en dan bedoelen we echt wel mini. Gelukkig zijn ze aan de zijkanten van de toets wel van standaard afmetingen en blijven ze makkelijk te lezen.
 

Body
Ook de bodys van beide modellen zijn identiek en leveren exact wat er beloofd wordt: een oerklassieke dreadnought. Ook de gekozen houtsoorten blijven binnen de klassieke beproefde formule. Je krijgt een massieve spruce top en een laminaat van mahogany voor de zij- en achterkanten. Ook voor de extras blijft men in de vintage sfeer, zoals met de ivoorkleurige bindingen rond de top en achterzijde, en de tortoise slagplaat. Zoals reeds gezegd, is de top van de gitaren afgewerkt in een doorschijnende amberkleurige finish, waardoor het lijkt alsof de top van de gitaar ouder lijkt dan hij in werkelijkheid is. Een soort relic dus, maar dan zonder al het gebruikelijke hak-, schaaf- en beitelwerk. Gelukkig maar! We sluiten het bouw- hoofdstuk af met de vermelding dat je de controls van het ingebouwde element van de TW40 D AN E aan de binnenkant van het klankgat kunt vinden! Men heeft dus geen gaten in de zijkant van de gitaar moeten zagen voor de preamp.

Stemmechanieken
Als Tanglewood Historic zegt, dan menen ze het ook! Tot aan de stemmechanieken toe! Je krijgt namelijk van die typische, open tuners waar je achteraan het raderwerk kan zien zitten. Dit kenmerk, gekoppeld aan de kleine stemknoppen, leveren het zoveelste bewijs dat men bij Tanglewood het concept volledig doortrekt. Gelukkig gaat dit niet ten koste van de kwaliteit. De tuners reageren vlot en met een aangename weerstand, en laten je toe op een mum van tijd je gitaar perfect gestemd te krijgen!
 

Brug
Als laatste bekijken we de brug. Het is ondertussen al geen verrassing meer dat men ook hier resoluut gekozen heeft voor de traditionele aanpak. Je krijgt een brug uit rosewood, met zo goed als geen franjes of versieringen. De brugpinnetjes zijn gemaakt uit kunstivoor, en voor de kam heeft men gekozen voor been. Ondanks het feit dat men in alles traditioneel heeft gekozen, gebruikt men wel moderne ideeën op de plaatsen waar het echt moet. Zoals bij de plaatsing van de kam bijvoorbeeld, die netjes geïntoneerd is. Prima werk!

Ergonomie
De dreadnought is dé oervorm van de akoestische gitaar. Ondertussen zijn we rotverwend met alle concert-modellen met aangepaste heupvormen en andere snufjes om de gitaar wat makkelijker in de schoot te doen liggen terwijl dat allemaal eigenlijk zelfs niet nodig is! Goed, je moet wat extra opletten dat de gitaar niet plots wegglipt omwille van die ondiepe heupen. Maar verder liggen beide gitaren even makkelijk in de schoot dan eender welk model we voorlopig al hebben mogen testen.
 

Actie
Ook naar de actie heeft men duidelijk gekeken. Allicht zou de combinatie van de dikke hals met een (te) hoge actie de gitaar onbespeelbaar maken. De hals was een bewuste keuze, dus dan moet de actie maar omlaag om het geheel vlot te laten spelen. Bij beide modellen is de actie meer dan laag genoeg om vlot alle grepen te kunnen spelen, maar tegelijk toch nog hoog genoeg om stevig volume te produceren zonder dat de snaren beginnen te ratelen. Ook hier lijkt men de perfecte middenweg gevonden te hebben!

Kleur
De traditionele bouw, inclusief alle details, geven natuurlijk ook meteen weg welke kant we opgaan qua klank. En gelukkig klinken beide gitaren zoals je zou verwachten, en eigenlijk ook zou hopen! Er is tussen beide modellen onderling quasi geen verschil qua klank te horen. Dat is alvast een goed teken, want dat wil zeggen dat men bij Tanglewood een goede greep heeft op het productieproces, en steeds dezelfde kwaliteit levert. We kunnen meteen beginnen met stellen dat dit zeker geen subtiele gitaren zijn. Je kan wel solostukjes en fijne tokkelpatronen spelen natuurlijk. De actie laat dit makkelijk toe, en het klinkt zeker niet slecht. Maar deze dreadnoughts gaan pas echt in galop als er een plectrum aan te pas komt! Een stevige muur van gitaargeluid springt uit de klankkast eenmaal we de eerste akkoorden aanslaan. Wat steviger doorspelen geeft een onmiskenbaar Springsteen-kantje aan je klank, terwijl de stemming en balans van de gitaren toch overeind blijft. Tokkelpatronen en arpeggios klinken overigens ook stukken beter met een plectrum. De sustain is ook niet slecht, maar gaat nogal snel over in boventonen in plaats van effectief doorklinkende noten. Beide Tanglewoods ontpoppen zich dus tot uitstekende strummersgitaren met een duidelijke knipoog naar dat ene grote, Amerikaanse merk.De TW40D AN E is daarbovenop ook nog voorzien van een elektronisch versterkingssysteem, namelijk de Fishman Sonitone. Dit pickupsysteem van Fishman is speciaal ontwikkeld met de budgetgitaar in het achterhoofd, en biedt daarom ook slechts het minimum aan functies. Aan de rand van het klankgat vind je twee draaiknoppen: eentje voor het volume en een voor de algemene toonregeling. Je krijgt bij deze pickup dus geen aparte regelingen voor hoge, lage of middentonen. Je moet in de plaats daarvan werken met de algemene tooncontrol, een beetje te vergelijken met hoe het op een elektrische gitaar doorgaans werkt. De klanken op zich zijn zeker niet slecht, maar de pickup is niet volledig transparant. Dat wil zeggen dat de pickup de klank van je gitaar toch wat bijkleurt. Dit werk je normaal gezien grotendeels weg met de EQ, maar die is hier dus niet aanwezig, of toch tenminste in beperkte mate. Je kan nog alle kanten uit met een externe EQ natuurlijk, bijvoorbeeld op een akoestische gitaarversterker of een mengpaneel. Dat vergroot de capaciteiten van het pickupsysteem enorm! In het kort kunnen we dus stellen dat de pickup mooi meegenomen is voor de prijs, maar dat je om het volledige potentieel te benutten best met een externe EQ kan werken.
 

Respons
Werken voor de kost! Dit zijn akoestische gitaren die nergens de indruk willen wekken dat het leven van de strummende gitarist makkelijker moet gemaakt worden. Alle nuanceringen moeten in je speeltechniek zitten. De gitaren werken zeker niet tegen om deze te laten horen, maar ze gaan het je ook niet makkelijker maken.

Tanglewood belooft dus steeds budgetvriendelijk te werken, en voor deze twee modellen behoudt men in elk geval die belofte. De TW40 D AN kost 555 euro en de TW40 D AN E (met pickupsysteem) 666 euro (btw inbegrepen). Qua bespeelbaarheid en klank kunnen we de gitaren alvast niets in de weg leggen: dat is allemaal prima in orde. Ook het concept is goed verwezenlijkt en de meeste gitaren met hetzelfde achterliggende idee zijn al snel een stuk duurder. De gitaren zijn verder ook prima gebouwd.

De Tanglewood TW40 D AN en TW40 D AN E hebben aardig wat te bieden. Voor liefhebbers van oude akoestische modellen zullen ze zonder twijfel visueel heel authentiek overkomen. En zo klinken ze ook! Stevige strumpartijen, vette slide-licks, Noem het maar op! Als het ballen moet hebben, moet je het zeker eens met deze gitaren proberen. Die paar kleine minpunten zijn vooral afhankelijk van je eigen smaak en in vergelijking met de klank zullen ze waarschijnlijk wel het onderspit delven! www.tanglewoodguitars.co.uk