Auto-Tuning Guitar

We zagen de laatste zes a zeven jaar reeds verschillende gitaren opduiken die automatische stemfuncties aanboden. Meestal hoort daar een hoop (elektro) mechanica bij die op de headstock wordt gemonteerd en die de gitaar log en koplastig maakt. Het principe is dan dat de stemsleutels worden gemotoriseerd. Bij de Peavey AT-200 vind je niets van dit. Je merkt zelfs amper verschil met een traditioneel ogende gitaar. Langs de achterzijde moet je wel vier AA batterijtjes plaatsen en een jack aansluiten. Verder moet de Tone-regelaar ingedrukt zijn (die kan je ook uittrekken om de elektronica en de pickups te gebruiken zonder het Auto Tune systeem, met de humbuckers in plaats van de piezo's die voor het Auto Tune systeem worden gebruikt). Goed, je bent dus klaar om te spelen, behalve dat je gitaar nog niet gestemd is. Erger zelfs, er liggen wel snaren op maar ze zijn ronduit vals. Wel, sla gewoon in één strum de zes snaren aan en druk onmiddellijk daarna de volumeknop kort in. Je zult via je versterker een soort stemmend geluid horen (duurt ongeveer 1 seconde, maar kan uitgeschakeld worden door de volumeregelaar op nul te draaien) en als bij toverslag is je gitaar plots perfect gestemd. Joehooee, it’s MAGIC! Alsof dit nog niet fantastisch genoeg zou zijn, zorgt de AT-200 er ook nog voor dat je gitaar over heel de hals juist klinkt, ongeacht of je losse snaren in het akkoord betrekt of niet. Bovendien interfereert het systeem niet wanneer je bendings of vibrato speelt.
Optioneel kun je de gitaar ook van stroom voorzien met de AT-200B breakout box. Deze wordt aangesloten met een 8-pins connector. Je kan de gitaar dan ook verbinden met een computer, mits je een goede MIDI-interface gebruikt. Langs deze weg kan je de software van de gitaar updaten of optionele “Software Feature Packs” installeren. Met deze laatste kun je de mogelijkheden van de gitaar en het tuningsysteem drastisch uitbreiden. Zo kan je een virtuele capo zetten die 12 frets omhoog of 12 frets omlaag reikt, of extra (open) tunings programmeren. Ook kan je klanken toevoegen, zoals de Modern Humbucker, California Single Coil, Acoustic, Nashville Single Coil, Mini Humbucker, P-90, Junior P-90, Vintage Humbucker, Vintage Lipstick-tube en Bass.
 

Handleiding

 In feite kom je met de paar regeltjes die ik net schreef al toe om met de AT-200 uit de voeten te kunnen, maar gelukkig wordt er wel een handleiding voorzien door Peavey. Ik kreeg twee A4-tjes, de ene met een Quickstart Guide, de andere met een Demo Guide. Verder kwam er ook nog een CD-rom mee waar een volwaardige handleiding op terug te vinden is in 7 talen: Engels, Frans, Duits, Spaans, Italiaans, Chinees en Japans. Nee, geen Nederlands voor de lage landen dus, maar onze Waalse vrienden hebben daar alvast geen last van. En aangezien de Nederlandstalige medemens meestal ook wel Engels of Frans kan, zal dat ook geen probleem vormen, hoop ik. De handleiding is trouwens ook niet zo bijzonder lang. Je vindt er alle nodige uitleg en illustraties.
 

Imago

Peavey heeft in America een groter marktaandeel dan hier in Europa. Hier is Peavey misschien wat minder populair, maar ik durf te zeggen dat dit grotendeels onterecht is. Peavey is een merk dat allerlei producten op de markt brengt, geschikt voor elk budget. Ze weten waar ze mee bezig zijn. De look is misschien niet altijd naar ‘onze’ smaak, maar daar heeft onze AT-200 niet echt last van. Je zou kunnen zeggen dat ze er niet traditioneel genoeg uitziet? Wel, laat ons dan hopen dat er een vervolgverhaal komt en dat ze ook AT-strats en AT-Pauls aan de reeks zullen toevoegen.

Bouw

De gitaar op zich is een (super)strat model met 24 frets. Er zijn twee ceramische humbuckers uit eigen huis die geschakeld worden met een switch met drie posities (neck, bridge of allebei). De brug is vast en de snaren lopen door de body voor een maximale sustain. Op vlak van controls krijgen we een algemene volumeregelaar en algemene toneregelaar. De body is van massief “basswood” of lindehout gemaakt, de hals van esdoorn met een palissander toets. Algemeen merk je wel dat je hier niet te maken hebt met een topinstrument, maar de afstellingen, kwaliteit en afwerking volstaan ruimschoots om zowel beginners als gevorderden te bekoren. Er werden degelijke oliebad stemsleutels en een double action trussrod voorzien. De potmeters voelen natuurlijk aan. Langs de achterzijde zie je een grote plastic afdekplaat waaronder de elektronica zit. Ook is er een dekseltje dat makkelijk kan verwijderd worden om de batterijen te vervangen. Over het algemeen is de bouw zeer correct en op het niveau van de meeste gitaren uit haar klasse.

De AT-200 is afgeleid van een stratocaster en geniet dus ook van een sterk verbeterde ergonomie. De controls vallen op de juiste plaats, de gitaar is in evenwicht en er zijn geen scherpe randen die je hinderen tijdens het spelen.
Qua bespeelbaarheid is alles aanwezig om tot een optimale afstelling te komen. Met de double action trussrod kun je ten allen tijde de hals netjes afstellen (liefst door een gekwalificeerd persoon, zijnde je vakhandelaar of plaatselijke gitaartechnicus). Ook de brug kan prima (fijn)geregeld worden en de frets zijn netjes afgewerkt. De fabrieksafstellingen zullen de meeste gitaristen onder ons kunnen bekoren. Wie een lagere of hogere actie wenst, kan dit zelf nog wat bijstellen.
 

Om te beginnen, stem je best de gitaar op de traditionele manier, met het stembakje - of liever nog: op het gehoor. Dit laatste wordt tegenwoordig minder en minder aangeleerd aan beginnende gitaristen. We zijn ook verwend met de vele tuners die verkrijgbaar zijn in alle maten en kleuren. Toch is het ook goed om te leren hoe je je gitaar op het gehoor moet stemmen. Dit alles lijkt met de AT-200 overbodig te worden. Toch kan ik er niet genoeg de nadruk op leggen dat je ook moet leren hoe je je gitaar daadwerkelijk moet stemmen. Maar terug naar de AT-200. We moeten dus beginnen met de gitaar (ongeveer) te stemmen. Dit is noodzakelijk opdat het systeem goed zou reageren. Bij te grote afwijkingen van de standaard tuning werkt het systeem gewoon niet goed meer, maar een paar tests wezen uit dat het best wel lukt als de gitaar een toon of zelfs meer onder de standaard tuning gestemd staat. Ook heb je een bepaalde snaarspanning nodig om de optimale afstelling en bespeelbaarheid van je gitaar te garanderen.
OK, de gitaar is min of meer gestemd, maar klinkt nog een klein beetje vals. Indien de elektronica actief is (tone-knop ingedrukt), hoef je slechts de snaren aan te slaan (alle zes tegelijk) en de volumeknop even ingedrukt te houden. Je hoort een kort geluidje dat aangeeft dat je gitaar gestemd is. In werkelijkheid is ze nog niet echt gestemd, maar de elektronica zorgt ervoor dat het uitgangssignaal perfect gestemd klinkt. Je moet er dus wel voor zorgen dat de versterkte klank de akoestische klank van de losse snaren overstemt, anders krijg je een sterke dissonantie te horen. Zoals door Peavey (en Antares, die het auto tune systeem ontwikkeld hebben) aangegeven wordt, klinkt de gitaar ook perfect in toon wanneer je hoger op de hals gaat spelen en reageert het niet op bendings of vibrato’s. Alhoewel, bij heel trage, subtiele vibrato wordt deze vibrato toch teniet gedaan door het Auto Tune systeem, maar dat is enkel zo bij dergelijke vibrato’s. Eens je een iets snellere of wijdere vibrato speelt, lijkt het euvel opgelost te zijn.

Wat zeer handig is met de AT-200, is dat je in enkele seconden een alternatieve tuning kunt maken. Aangezien de gitaar steeds in standaard tuning gestemd wordt, kun je het systeem als het ware misleiden door sommige snaren ingedrukt te houden. Zo kun je bijvoorbeeld makkelijk je gitaar in Drop D stemmen door de zesde snaar in te drukken op de tweede fret (F#), terwijl je de snaren strumt en op de volumeknop drukt. De gitaar een halve toon (Eb), één toon, of nog lager stemmen, vormt ook geen probleem. Je kunt zelfs een barré spelen op de twaalfde fret en zo je gitaar een octaaf lager laten klinken. Een andere leuke optie is om de twee of drie laagste snaren in te drukken op de twaalfde fret en de rest van de snaren ongemoeid laten. Op die manier verkrijg je de klank van een basgitaar en van een gewone gitaar tegelijk uit één instrument. Zelfs tunings zoals “Open G” of “DADGAD” vormen geen probleem, zolang je de snaren maar lager wilt stemmen. Hoger gaat (nog) niet, maar daarvoor bestaan capo’s dan weer.

Klank

Op het testexemplaar was er nogal wat verschil tussen de klank met de Auto Tune elektronica en de klank zonder Auto Tune. Zonder de auto tune krijg je een pak meer output dan wanneer het systeem actief is. Bovendien is de klank veel helderder, sprankelender wanneer het systeem uit staat. Ondertussen zou dit volgens Peavey verholpen zijn met een software update. Wat het autotune systeem zelf betreft, is er geen probleem, zolang je geen trage subtiele vibrato’s speelt. Voor het overige reageert het systeem prima en zul je er geen hinder van ondervinden (in feite ondervind je vooral verbeteringen).

Wat mag zo’n innovatie dan wel kosten? Wel, dit viel me nog behoorlijk mee. De gitaar zelf had ik (los van het auto tune systeem) ingeschat op zo’n €450 euro. De AT-200 gaat over de toonbank voor zo’n €600. Dit lijkt mij een correcte prijs. Wat mij echter tegenviel is de prijs van de upgrade packs. Die zijn er in drie prijscategorieën, telkens met meer mogelijkheden. Voor een essential pack betaal je al $99, wat ongeveer neer komt op €77. De Pro Pack kost $199 en de Complete Pack kost niet minder dan $299. Dit zou naar mijn mening toch herbekeken moeten worden, want die prijs is best hoog.

Heb je een gitaar nodig die steeds perfect gestemd is, voor in de studio of voor live situaties, dan is de AT-200 zeker de moeite waard. Wil je makkelijk en snel van tuning veranderen (naar open D, DADGAD, Drop D, Baritone, etc.), ook dan is de AT-200 zeker de moeite waard. Wil je deze gitaar enkel omdat je te lui bent om je gitaar te stemmen, dan kun je beter deze review van A tot Z herlezen en je geld spenderen aan een degelijke gitaarleraar. Het euvel over de klank is ondertussen verholpen met een update, dus daar hoeven we ons al geen zorgen meer om te maken. Wat de prijs van de Feature Packs betreft: daar is nog werk aan. Maar niet mis te verstaan: de AT-200 is een grote vernieuwing in gitaarland, misschien wel één van de grootste vernieuwingen van de laatste tien jaar. Hij doet bijna perfect wat ervan verwacht wordt en maakt je het leven een pak makkelijker, zeker als je dikwijls je gitaar anders moet stemmen.