Line 6 staat al langer synoniem voor modeling en voor allerlei hoogtechnologische en innoverende snufjes. Denk maar aan de Vetta’s, Flextones en andere POD’s. Maar toch konden zij iedereen weer met verstomming slaan op de première tijdens de NAMM wintershow. Het was dringen aan de stand. En niet alleen omdat er gratis “Italiaanse” koffie te krijgen was! De GuitarpOrt was hét nieuws van de beurs! Iedereen was (en is) het er roerend over eens: dit is een revolutie! Om het met een elatief te zeggen: de Poort der Poorten!ALGEMEEN

Voor een poort is de GuitarpOrt nochtans piepklein: 13,5 cm breed en even lang. Veel aansluitingen vind je er ook niet op terug: jack in en USB uit naar je Windows-pc en verder voorzien van stereo RCA uitgangen, een mini RCA uitgang en een koptelefoonaansluiting. En dan is er nog een volumeregelaar, dat is alles. Een kleine moeite voor een wereld van verschil… Het concept is echter verbluffend: vanaf nu kan je je gitaar “rechtstreeks” aansluiten op je pc en je hebt meteen de beschikking over een tiental versterkermodellen, evenveel luidsprekerkasten, effecten allerlei en er zijn nog de jamtracks. Je wil jammen? Gewoon gitaar inpluggen en de Line 6 GuitarpOrt zorgt voor de rest: een resem versterkers, speakerkasten, effecten, ritmesectie… “Zo’ne goeie roadie hebbe we nog nie gehad!”. Optioneel kan je je nog abonneren op GuitarpOrt Online. Voor de prijs van een pizza per maand (Vettakaas niet inbegrepen) heb je nog een hoop extra’s: klankbibliotheek, CD Tone Link, User Forum, maar vooral Chord of the Week, Lick of the Week, nieuwe tracks etc. De vormgeving is zeer geslaagd: een beetje futuristisch, bordeaux gekleurd en het past gemakkelijk in je handpalm. De afwerking is zeer verzorgd en onberispelijk en dit geldt niet alleen voor het toestel op zich, ook de doos waarin je de GuitarpOrt mee naar huis neemt loont de moeite. De handleiding zit hier trouwens aan bevestigd, dus je zal nooit zonder vallen! En hoe vaak maak je mee dat het Engelse origineel prima vertaald is in het Nederlands, Duits of Frans? Zelfs wij Belgen, met onze verschillende taalgemeenschappen, kunnen niet langer klagen… het enige wat je hiervan kan zeggen is dat Line 6 wel degelijk aan imagobuilding doet!!MOGELIJKHEDEN - KLANKKWALITEIT

Zijn de mogelijkheden van dit doosje op hetzelfde niveau als concept, vormgeving, afwerking, imago of handleiding? Om niets aan het toeval over te laten stuurde Line 6 zijn Nederlandse productmanager Ron Huisen naar Stekene! Beladen met twee gitaren en een “sportzak”. In die tas een laptop, twee kleine Bose boxjes en een paar kabels. Bij de aanschaf van een GuitarpOrt krijg je natuurlijk geen laptop maar wel alle nodige kabeltjes (USB kabel en een mini RCA kabeltje). Laat ons maar even starten met de systeemvereisten (pc, sorry “maccers”): het belangrijkste is dat er Windows98SE, WindowsME (de millenium is wel het slechtste Windows programma voor audio…) of Windows 2000 op geïnstalleerd zijn, XP-ers vinden hulp op de website van “line6.com”, maar normaal is de update voor XP eerstdaags te verkrijgen. De processor moet minstens een Pentium II 400 Hz zijn en je moet natuurlijk over een USB- poort beschikken. 128MB RAM wordt aangeraden, je pc moet USB 1.1 en AGP Graphics aankunnen, de rest lees je wel op de verpakking… Vergeet niet dat je actieve multimedia luidsprekers nodig hebt (of een stereo hifi set met audio-ingangen of een koptelefoon) en... natuurlijk een elektrische gitaar!Genoeg getreuzeld, laat ons nu maar beginnen met “The Ultimate Jam Experience”! De amps: je klikt het juiste venstertje aan en meteen zie je de versterkers die in de presets zitten. Deze zijn gebaseerd op modellen zoals de ’53 Fender Wide Panel Deluxe, ’59 Bassman en een ’64 Blackface Deluxe van hetzelfde merk, van Marshall de ‘68 Marshall Plexi 50 Watt en de ’83 JCM-800 (lees de special!!), een Roland ’87 Jazz Chorus JC-120, een Dual Rectifier uit ’94 van Mesa Boogie, een Vox ’67 AC-30 Top Boost, een Line 6 Insane en een Fuzz Box Tone. Grafisch is alles “hartstikke leuk” uitgewerkt, je ziet het regelpaneel van de versterker op je scherm verschijnen en met de muis kan je de afstellingen bijregelen. Een voorbeeld: de ’68 Plexi laat de knoppen zien van de drive, de eq-sectie, de presence knop en de volumeregelaar. Daarnaast kan je de “boost” aanklikken en meteen verschijnt er een kleine jack die voor de doorschakeling zorgt. Klik op een andere amp en meteen hoor je de typische sound, dynamiek incluis. Alles kan: weinig gain, opengesmeten gain. De modeling is gebaseerd op het originele model, de toonregeling zit op de plek waar het hoort. Naast de ampkeuze heb je ook de beschikking over verschillende luidsprekerkasten. Je combineert een JCM-800 met een 4 x 12” Line 6 kast voor een donkerder geluid, maar kies je voor de 4 x 10” Bassman dan haal je wat hoog weg of je neemt de 4 x 12” van een ’68 Marshall Basketweave. Okay, smaken verschillen maar met de GuitarpOrt kan je kiezen voor je persoonlijke combinatie (en deze natuurlijk wegsaven!). Irriteren bepaalde bijklanken je? Dan is er uiterst rechts een noise gate (met aan/uit knop en schuifregelaar). Ben je geen noise gate fan? Dan heb je nog een “hum reducer” en die kan je “laten leren” via de learn mode. Stel nou dat je die inschakelt, dan krijg je een venstertje met de golfvoorstelling en dan zie je dat die vanzelf het hoog eruit haalt. Stel dat je humbuckers op je gitaar hebt met toch wat ruis, dan haalt die “hum reducer” dat er nog af. Een interactieve “hum reducer” dus. Hieronder staat nog een regelaar voor het “pannen”, zo zet je jouw gitaargeluid meer naar links of rechts. Op dit paneel staat trouwens ook nog een mastervolume. Als je een versterker kiest met een laag basisvolume, dan kan je die hier al opdrijven. En beetje een lager, onder de helptoets, heb je ook een track level en zo kan je een ideale balans zoeken: track wat stiller, gitaarsound wat luider.Gaan we verder met de effectsectie, die bevindt zich net onder de versterkerafdeling. Vertrek eens van een lekker droge Bassman. Dan heb je eerst een compressor. Hij boost, geeft compressie en heeft vijf verschillende standen. Dus geen problemen met het instellen van een “Treshold” en dergelijke. Die compressor zit tussen je gitaar en de versterker, de rest (delay, mod en verb) zit na je versterker. Je hebt het delaybakje, met slechts een delay type, maar die gaat tot 3 seconden, da’s lang zat. De reverb is iets uitgebreider, met meerdere instelmogelijkheden. Eigenlijk is het vooral een roomreverb maar je kan er ook een klein beetje hall mee oproepen. Dat regel je bijvoorbeeld met de decay. Maar je hebt ook een spring reverb (kijk maar eens naar de grafische voorstelling: roestige veren met een bodemplaat). Verder nog een knop voor het level en de “dwell”. Als laatste effect heb je de modulatie. Je hebt om te beginnen een chorus, ik neem aan dat die stereo is (hij klinkt lekker breed), dus die voldoet zeker. Je kan bijvoorbeeld ook de feedback instellen (+ 100, - 100 etc.). Dan heb je, nog steeds in dit modulatiebakje, de Rotary, dus een Lesley speaker (ook stereo). Mooi heen en weer, zeker te horen als je hem op 100% zet! En dan heb je nog een tremolo. Soms zit zo’n tremolo al op de versterker, maar, voor zover die er niet op zit, kan je deze nog steeds opzetten. Je hebt die in een soort enkele golf, een dubbele golf en in een soort “panny”. Als je die 100% zet, kan je hem heel langzaam zetten, zoals bij een “scheursolo”, dan loopt die lekker heen en weer. Prachtig! Wil je niet teveel experimenteren met dit alles, dan heb je de beschikking over een hele lijst presets. Zoals de Lollipop voor een oude, bluesy sound of Doobie This, een meer “woody” klank. Je kan dan vanuit deze presets vertrekken, nog hier en daar wat aanpassen en dan jouw sound opslaan… Zo had onze demonstrateur een clean geluid opgeslagen, zonder kabinet. Dan krijg je een mooie, bijna akoestische klank. Of een “Andy Summers” klank dankzij een combinatie met een JC-120 van Roland. Nog een leuke: de tremolo uit de Vox, gecombineerd met de tremolo uit de mod. Een leuke “stotter”sound.Gaan we nu even met de tracks werken. Heel wat mensen denken dan: “Leuk, gaan we even de gitaar uitzetten”. Dat gaat niet. Want dan moet je met sporen werken, en dan wordt het wat te ingewikkeld. Dus geen MIDI files maar wel MP3’s, WAV’s en natuurlijk kan je ook met audio cd’s werken. Van de meeste stukken heb je daarom een “full mix” én een “no guitar mix”. Als je zo een track laadt, dan zie je meteen op het scherm wie erop meespeelt, je krijgt wat achtergrondinformatie over wie het stuk componeerde, wie er origineel speelde, op welke plaat het nummer stond, welk label. Je laadt een nummer en meteen wordt afgetikt en je kan meespelen. Met de ritme sectie van Double Trouble (met Chris Layton)… en met de stem van Stevie Ray Vaughn. Tegelijkertijd zie je een band of songmap met daarop de plaats in het nummer: Intro – Verse 1 – Chorus 1 – … – Outro. Vergeten we ook niet het ingebouwde stemapparaat. En de GuitarpOrt is ook compatibel met Cubase, Logic en dergelijke programma’s, dus je kan rechtstreeks opnemen... Er zitten dus al enkele tracks op je GuitarpOrt. Ideaal is wanneer je Online gaat (optioneel). Je krijgt trouwens van Line 6 een (korte) proefperiode, profiteer daarvan om zoveel mogelijk down te loaden, het loont de moeite! Voor een goede 8$ per maand kan je je abonneren. En dan heb je de beschikking over heel wat meer, en er wordt dagelijks wel iets nieuws opgezet. Men zit continu in de studio om nieuwe tracks op te nemen. En tussen al die tracks zijn er, voor de gemakkelijkheid, verschillende categorieën. Bijvoorbeeld “Drums Only” met daarop Simon Phillips, Carmen Appice of andere grote namen en die hebben gewoon een drumgroove neergelegd. Je kan die tracks niet kopiëren, je haalt die wel binnen op je computer maar je kan die dus niet wegschrijven, zoals bijvoorbeeld op een tweede pc. Maar niets of niemand houd je tegen om die op te nemen en op een cd-tje weg te branden… En je hebt op “een twee drie” een demootje met Simon Phillips erop. Dan is er de categorie “Grooves”, bas en drum, bijvoorbeeld met Greg Bisonette op drums. Vind je er een mooi stuk, maak er dan maar gewoon een loop van… Dan heb je “Line 6 Originals”, tracks die de jongens van Line 6 zelf hebben gemaakt. Toch niet vergeten: het gaat hier allemaal om tracks met cd-kwaliteit, dus het zijn geen MIDI files of zo. Verder zijn er nog “Line 6 Covers”, het woord zegt het zelf. Op het bijhorende scherm zie je een opsomming van de originele muzikanten, maar ook de “Line 6” muzikanten die het stuk opnieuw hebben ingespeeld vind je er op terug. Van sommige nummers heb je bijvoorbeeld verschillende versies zoals de “Full Mix”, “No Guitars” met geen enkele gitaarpartij of een versie zonder de lead gitarist. Dan staat er ook nog bij wat je eigenlijk allemaal nodig hebt voor de juiste sound: enkelspoel elementen, voor de intro nekpositie, het programma kiest ook de juiste versterker-luidspreker configuratie en, als je op je gitaar alleen maar humbuckers hebt, dan krijg je vanzelf een geluid met wat minder gain, er wordt wat mid uit je geluid weg gefilterd… dus je krijgt alle mogelijke tips om het originele geluid zo dicht mogelijk te benaderen. En dan zijn er de “Originals”, zoals “The Wind Cries Mary”, en dan gaat het werkelijk om de originele banden. Deze werden ter beschikking gesteld door de Hendrix Foundation. En hiervan heb je dus ook een track zonder gitaren… Op het origineel heeft men het met zijn drieën tegelijk opgenomen, met zo’n zes microfoons (De Tijd van Toen… ) en toch heeft men de gitaar eruit weten te halen. Dus nu hoor je toch nog wat ruis en een pak snaredrum… en “in de verte” de originele gitaar. Wel een pak stiller (die komt via de drummicrofoons e.d. toch naar binnen), maar je kan die nooit volledig wegtoveren. Maar storen doet het helemaal niet! Je speelt immers mee met Jimi himself!! En je krijgt alle mogelijke gegevens zoals toonaard, de toonladders die erbij horen, de gitaarstemming, de originele bezetting. Op de balk, met daarop intro, chorus etc., zie je kleine T’tjes staan. Dit zijn de “Tone Change” aanduidingen. Dan kan je “Auto Select” doen en dan wordt automatisch de toon veranderd. Zo wordt bijvoorbeeld, op het juiste moment, een compressor ingeschakeld en krijg je weeral de meest natuurgetrouwe klankkleur. Wat later wordt die er weer vanzelf uitgeschakeld. Maar je kan ook de tabulatuur meelezen, en, voor de notenfreaks, de echte partituur. En als nu zo’n guitarlick te snel is? Dan kan je die ook op halve snelheid krijgen (zonder toonsverandering!). Laat de GuitarpOrt dit even omrekenen en klaar is Kees. En dan kan je eindelijk eens meespelen….en besef je tenminste wat de originele gitarist speelt. En de kwaliteit blijft behoorlijk.Een van de grote voordelen nog is dat je echt in de “mix” zit. Thuis zit je meestal met je gitaar op een versterker, een beetje verder staat je stereo-installatie, maar met de GuitarpOrt komt alle geluid uit dezelfde boxjes. Een quasi studio-ervaring, wat thuis (voorlopig) haast nooit mogelijk is. Je bent veel geconcentreerder bezig. Andere tracks zijn bijvoorbeeld Country tracks, of stukken van Rage against Machine, Scott Henderson, Van Halen, Jeff Beck, Steve Vai (ook mastertapes!) maar dan zegt het schermpje wel: “zevensnarige gitaar…!”. Ga je nu Online, dan ga je eerst naar de homepage met achtergrondinformatie over de songs, interviews (zoals met Robben Ford, Steve Lukather), Studio Announcement “Tom Pierce” (tips van de week van een Amerikaans studiogitarist), workshops à la “Guitar Player”, alle “Guitar World” lessen (Steve Vai, Joe Satriani, Zakk Wylde), het nieuws van de dag (o.a. dat Eddie Van Halen weer kankervrij is, hij is 100% genezen verklaard en gaat terug beginnen…), tips van Ted Green (een Amerikaanse gitaargoeroe-kluizenaar met een hele hoop leerlingen- volgelingen), natuurlijk is er de “Lick of the Week”, een discussieforum, maar ook toeragenda’s, de nieuwste jamtracks, de Top 10 van de meest gekozen tracks… Maar: je moet wel lid blijven, wil je de tracks blijven gebruiken. Als je GuitarpOrt koopt, dan krijg je tien dagen gratis Online. Denk nu niet dat je in die tijd alle tracks kan downloaden (wat wel mogelijk is), en dat je die dan ook eeuwig kan gebruiken! Zeg je het lidmaatschap op, dan heb je die tracks nog wel op je pc, maar je kan ze niet langer beluisteren… (tip: brandt ze gewoon snel op een cd-tje en dan kan je ze als audio blijven gebruiken!). Die “beschermingspolitiek” is natuurlijk ook te begrijpen. Het moet een hele hoop geld en investering kosten om al die rechten op de tracks te betalen, of om nieuw materiaal op te nemen, om zo’n enorme website op te bouwen en er zijn natuurlijk ook de ontwikkelingskosten en dergelijke meer. Of zoals Line 6 het zelf zegt: “Wij hebben de studio geboekt, de band verzameld (bvb. Double Trouble in een studio in Austin, Texas), de spullen gesjouwd, de ritmesectie verteld wat ze moesten spelen en de tracks opgenomen...” Op de website “Line6.com” vind je trouwens een toer, met enkele tracks die je kan beluisteren, want alle achtergrondinformatie is welkom. Het is immers niet zomaar een nieuw toestel, het is een hele wereld apart. Voor mij is er maar een spijtige zaak: BassGuitarpOrt bestaat nog niet, maar moeilijk zal dat wel niet zijn. En hopelijk komt het er snel aan. Eigenlijk volstaat het om gewoon een update te maken, met daarop een tiental basversterkers en luidsprekers en men moet enkel en alleen de tracks erop zetten zonder bas.BUDGET

Als je al verstomd stond van de haast ontelbare mogelijkheden, zoek dan maar al een stoel en ga dan maar even zitten. Niet omdat de GuitarPort heel duur zou zijn, neen, gewoon omdat ie zo goedkoop is! Of wat dacht je van 235,00 €? Dan is er nog altijd die (optionele) maandelijkse kostprijs. Maar als ik moet kiezen tussen een pizza minder per maand en een hoop info, sounds, lessen, interviews en dergelijke meer, dan moet ik daar niet lang over nadenken!BESLUIT

Zelden heb ik zo’n combinatie gezien tussen sounds, informatie, innovatie,… en vergeet vooral het didactische niet! Waar vind je eigenlijk een leraar die zo begaafd is? En die, dankzij de Online mogelijkheid, nog wekelijks bijgeschoold wordt? De GuitarpOrt is misschien een logische evolutie, maar toch betekent het uitbrengen ervan een ware revolutie, zeker in de gitaarwereld! Please, voor wanneer een Bassport?
Importeur: Line6 - www.line6.com