AMPLIFIER HEAD

Concept
Het concept van deze toestellen is sinds de jaren ’80 ook maar weinig gewijzigd: je probeert zoveel mogelijk effecten van hoge kwaliteit in één behuizing te stoppen. Tegelijk zorg je ervoor dat de gebruiker een zo groot mogelijke controle over deze effecten heeft. En dat zorgde er bij die oudere (jaren ’80) toestellen voor dat je een diploma astrofysica nodig had om de toestellen ook effectief vlot te kunnen bedienen.
Bij de moderne lichting rackunits zijn er twee grote verschillen: om te beginnen krijg je er een lading digitale versterkermodellen bij. Ten tweede zorgt de nieuwe technologie ervoor dat de toestellen makkelijker bedienbaar zijn. En dat is nu net waar DV Mark vooral op inzet: gebruiksgemak! En er is nog een ander vlak waarop de Multiamp een uitzondering is: deze rackunit heeft een ingebouwde 500 Watt stereo eindversterker (2 x 250W). Je heb dus enkel nog een speakerkast nodig en klaar is kees!

Vormgeving
De vormgeving is ietwat atypisch voor een toestel met zo’n moderne invalshoek. De crèmewitte kleur is een eerste feit en de funky retro belettering zet de trend stevig verder. Ik kan mij best inbeelden dat het uiterlijk van de Multiamp (met de combinatie van crèmewit, zwart en rood) aardig wat discussies gaat losmaken. Dit zal niet bij iedereen even vlot in de smaak vallen! Maar misschien doen de klanken en andere prestaties dit snel vergeten!

Handleiding
De handleiding van de Multiamp is bondig en erg “to the point”. Alle knoppen en functies worden uitgelegd, maar de meer ingewikkelde mogelijkheden (zoals bv. MIDI routings) worden niet uitgelegd. De handleiding is ook redelijk droog qua layout, met erg veel tekst en weinig illustraties. Niet dat we altijd prentjes willen kunnen kijken, maar we vonden voorlopig geen Nederlandstalige handleiding. Wie het Engels dus niet volledig machtig is, kan hier wel wat last ondervinden.

Behuizing
De behuizing van de Multiamp geeft meteen aan dat het voor DV Mark menens is! Geen plastic, maar een volledig aluminium behuizing die duidelijk tegen een stootje (of twee, drie) kan! Zowel aan de zij- als achterkant zijn er ruimtes voorzien voor de koeling, met aan de achterzijde een uit de kluiten gewassen ventilator als kroonjuweel. De Multiamp wordt standaard geleverd zonder de beugels waarmee je de unit in een rack kan vastschroeven. Beter uitgedrukt: de beugels worden wel meegeleverd, maar je moet ze zelf nog aan het apparaat vastschroeven. Voor die schroevendraaier moet je (uiteraard) zelf zorgen! Ook niet vergeten van de voetjes onderaan het toestel er dan af te halen, anders zal het toestel niet in je rackunit passen!

Afwerking
Van welke kant we de Multiamp ook bekijken, we kunnen niet anders dan vaststellen dat men bij DV Mark een zeer scherp oog heeft voor detail. Niets zit los, alle onderdelen zitten stevig op hun plaats en nergens is er spoor van gemorste of gelekte constructiematerialen. En als we het toestel even open schroeven, kunnen we meteen ook melden dat dit oog voor detail zonder uitzondering wordt doorgetrokken naar de binnenzijde (en de technische kant) van het toestel. Prima!
 

Aansluitingen
Zoals vaak bij deze toestellen, worden de aansluitingen ver van elkaar gescheiden. De jack input voor je gitaar vinden we op het frontpaneel, samen met een slot om een SD- kaart in het toestel te steken en de aansluiting voor de hoofdtelefoon. Al de rest is aan de achterzijde te vinden. Achteraan krijg je, van links naar rechts, de aansluitingen voor de speakers (als je met de power amp werkt) en de ongepowerde XLR en jack outputs (wanneer je de Multiamp zonder de eindversterker wil gebruiken). Vervolgens krijg je een USB-poort, een MIDI-in en -out en een jack-in en -out voor wanneer je de FX-loop van de Multiamp wil gebruiken.
Al deze aansluitingen hebben hun nut, afhankelijk van hoe jij de Multiamp wil gebruiken. Wat ons wél een raadsel is, is de functie van die USB-poort. Die staat nu beschreven als zijnde voor “onderhoud”. Je kan deze poort niet gebruiken voor een editor, librarian of om audio te streamen. Zelfs de updates worden doorgevoerd via de SD-kaart die je in het frontpaneel kan plaatsen! Deze USB- aansluiting wordt momenteel nauwelijks benut, terwijl de mogelijkheden bijna eindeloos zijn. Dat is, in vergelijking met de toestellen van de concurrentie, behoorlijk jammer.
Dan is er een XLR-output die voorzien is van de zogehete MSDI technologie. Dit staat voor Microphone Simulated Direct Interface. Men voorziet via deze technologie de XLR output van een microfoonsimulatie, waarmee de output moet klinken alsof de head via een speaker en een off-axis SM57 wordt versterkt. En wat de boel helemaal af maakt: je kan via de “speaker defeat”-schakelaar de stroom van vermogen naar je speakers uitzetten. Hierdoor kan je de versterker via de XLR out doorversterken zonder dat je een speakerkast moet aansluiting om de “load” van je speakers weg te halen (doe je dat niet met een gewone head, dan blaas je hem op). Om duidelijk te zijn: als de “Speaker Defeat” aan staat, maakt de versterker geen geluid, zelfs al is de speaker wel aangesloten!
Daarna volgen de aansluitingen voor de hoofdtelefoon, de fx-loop en de aansluitingen voor optioneel aan te schaffen voetschakelaars. Helemaal achteraan vinden we een andere moderne functie: de USB-aansluiting. Via deze weg kan je 20MH zelfs gaan gebruiken als interface om rechtstreeks op je computer op te nemen. Zeg nu zelf, een aardig pakket voor zo’n klein versterkertje, niet?

Effecten
Je krijgt in totaal 20 mogelijkheden voorgeschoteld in het effectenblok, en daar zitten ook nog een aantal distortion- en fuzzklanken bij (die technisch gezien niet echt effecten zijn). Het idee achter de Multiamp is dat de overdaad aan keuzemogelijkheden het toestel alleen maar moeilijker te gebruiken maakt (wanneer heb je ooit die zes verschillende phasers op jouw multi-fx reeds allemaal gebruikt of zelfs geprobeerd?). Er worden dus van de meeste effecten één of maximum twee versies geboden, en daar moet je dan maar mee werken. Je kan in totaal acht effecten met elkaar combineren, bovenop één van de zeventien versterkers.

Architectuur

Over dit onderdeel is duidelijk goed nagedacht. De onderdelen die voor de gemiddelde gitarist als vanzelf komen, worden volledig gescheiden van de zaken waar wat meer denkwerk bij komt kijken. Zo werd het onderdeel waarbij je je versterker moet programmeren, volledig aan de linkerzijde van het toestel geplaatst. De meer ingewikkelde functies, en dan vooral de controls voor het effectenblok, staan aan de rechterzijde van het scherm. Alles netjes gegroepeerd, net als de aansluitingen: inputs vooraan, outputs en technische aansluitingen achteraan.

Bediening
Op dit vlak moest de Multiamp beter scoren dan de concurrentie, althans volgens DV Mark zelf. Wel, men is daar zonder meer in geslaagd. En wel op een zeer eenvoudige manier. Bij het versterkerdeel werden drie knoppen voorzien om je ‘kanaal’ te selecteren. Dat hadden we nog niet gezien bij dit type toestel: meestal krijg je één menu waaruit je dan tientallen versterkers kan kiezen. Maar de logica is simpel! Deze drie knoppen komen overeen met wat we als gitarist gewend zijn: kanaal 1 levert een aantal keuzes tussen versterkers die we doorgaans met cleane klanken associëren. Kanaal 2 doet hetzelfde met crunch, kanaal 3 met hi-gain klanken. Op die manier kan elke gitarist die ooit al met een meer-kanaals versterker heeft gewerkt, onmiddellijk aan de slag met die onderdelen: een kanaal indrukken, versterker kiezen, knoppen van de eq aanpassen en klaar! Driekwart van het werk, namelijk een basisklank maken, is in een handomdraai gebeurd!
De effecten programmeren is iets omslachtiger, maar dat is helaas bij elk toestel het geval. Je selecteert een blok, laadt een effect in en begint de klank aan te passen. Tot daar toe valt het allemaal goed mee! Vooral de vele in te stellen parameters zullen voor beginnende gebruikers een aantal zuchten ontlokken. Waar je nog op moet letten bij de Multiamp: je kan tot acht effectenblokken tegelijk gebruiken en daarbij zowat alle effecten in eender welke volgorde plaatsen. Gitaristen die hier geen ervaring mee hebben, doen best eerst wat opzoekwerk: de volgorde van de effecten bepaalt immers in grote mate hoe de effecten zullen reageren en klinken!

Klank
En nu aan de slag! Het is geen verrassing dat we quasi meteen bruikbare klanken uit de Multiamp toveren: de bedieningslogica van DV Mark werkt effectief zeer snel! De instapdrempel is zeer laag en na twee minuten voelt het programmeren van het toestel aan alsof we met een gewone versterker aan het werk zijn. Zoals altijd bij digitale toestellen, moet je eerst op zoek gaan naar welke versterker het beste werkt met jouw gitaar. Ik heb nog nooit een digitaal toestel gehad waarbij ze allemaal goed klonken, meestal springen er één of twee modellen tussenuit. Die modellen verschillen ook dikwijls van gitaar tot gitaar. In dit geval werk ik met een Les Paul en een Stratocaster, om een zo breed mogelijk gamma aan klanken te bereiken.
De klanken van de Multiamp zijn zonder enige twijfel goed tot zeer goed te noemen. Op z’n eentje hoor je nog altijd wel een beetje dat het gaat om simulaties, maar van zodra de gitaar in een bandmix wordt geplaatst, klinkt een goed geprogrammeerde simulatie tegenwoordig minstens even overtuigend als een echte lampenversterker. Als je voor jezelf het verschil daarin wil wegwerken, zal dat vooral te maken hebben met respons: hoe het toestel reageert op je gitaarspel. Ook dat valt bij de standaard klanken van de Multiamp uitermate goed mee. En door het gebruik van wat kleine compressie- en EQ-trucjes kan je dit verschil zelfs nog een stuk doen terugvallen. Ik was zelf meer fan van de humbuckersounds van de Les Paul: stevige distortionklanken en dikke cleane sounds rolden zonder al te veel moeite uit de versterker. Bij de stratocaster had ik iets meer werk om de hoge tonen te temmen, en dat vooral in rechtstreekse modus (zonder speakerkast). Maar ook dit kan met de juiste EQ-settings volledig worden rechtgetrokken.

Effecten
Ook de effecten vallen zeer in de smaak. Gezien de basisklanken zo makkelijk te programmeren zijn, heb je wat meer tijd voor het plaatsen van de kers op de taart (wat de effecten meestal toch zijn). Het is vooral in dit onderdeel dat de vele parameters en mogelijkheden je hoofd aanvankelijk wat zullen doen duizelen, zeker als je overstapt van meer beperkte effecten. Neem je tijd en schakel vooral niet teveel effecten tegelijk in! Zo behoud je het overzicht en zal je snel snappen wat elk effect juist doet. De reverbs en delays geven je leadklanken een fantastisch ruimtelijk effect mee, en ook U2-impressies leveren maar weinig problemen op. We waren zelf wat minder fan van de fuzz in de Multiamp, maar wie weet levert dat met jouw gitaar of setup weer heel andere effecten op. Het mag duidelijk zijn: als je er de nodige tijd in kan steken, ligt er heel wat op jou te wachten!

Zo veel functies, zo veel klanken en zo veel lof! Wat gaat dat grapje hier kosten? Wel, dat valt enigszins mee. Je kan de Multiamp al aanschaffen voor €1739 (bruto adviesprijs). Dat is zonder twijfel nog altijd een behoorlijke smak geld. Maar als we een aantal vergelijkingen gaan trekken, wordt het al een stuk aantrekkelijker. Vergelijkbare toestellen van de concurrentie worden verkocht voor bedragen dicht tegen (en ruim over) de €2000. De aanwezigheid van een eindversterker in deze unit is een ongelooflijk pluspunt, en het maakt het toestel op dubbel zoveel manieren inzetbaar. Alleen al daarvoor verdient de Multiamp uitstekende punten: voor die €1739 heb je alles wat je moet hebben, behalve de speakerkast (als je die nodig hebt) en een footcontroller.

Wat een pakket. Digitale versterkers, goede effecten, een stereo power amp, vlotte bediening… De pluspunten zijn bijna niet te tellen. Wat is het dan toch jammer van die USB-poort die daar niets zit te doen op de achterzijde. Maar goed, neem je favoriete gitaar, programmeer snel scheurende leadklanken, speel een hoge gillende noot - en sluit halfweg je ogen... Voilà: van die styling heb je nu ook geen last meer!